ارزیابی اقتصادی و سیاست های کنترل آلودگی هوا ناشی از حمل و نقل: مورد تهران

آلودگی هوا که در حال حاضر یکی از عمده ترین مشکلات شهر تهران است به عنوان یک پیامد خارجی منفی هزینه هایی را بر اقتصادکشور تحمیل می کند. این هزینه ها که بعضاً قابل محاسبه نیز نم یباشد، در بلندمدت بر مشکلات زیست محیطی کشور افزوده و شرایطرا جهت دستیابی به توسعه پایدار دشوار خواهد ساخت. بدین لحاظ می بایست با کنترل و کاهش آلودگی هوا، زمین ههای لازم را جهتایجاد بسترهای مناسب رشد و توسعه اقتصادی فراهم نمود. کنترل آلودگی هوا در دو محور قابل ارزیابی است. محور اول ایجاد ضابطه وکنترل از سوی سیاستگذار است و محور دوم برقراری مالیا تهای زیست محیطی را در برم یگیرد. با استفاده از برآوردهای انجام شدهتوسط الگویی که آلودگی هوای ناشی از حمل و نقل را برای تهران مورد تجزیه و تحلیل قرار م یدهد، به این نتیجه م یرسیم کهتقاضای مسافت یک کالای کم کشش است که ناشی از پایین بودن قیمت بنزین در تهران م یباشد. نتایج حاصل از برآوردهای انجامشده پس از برقراری مالیات های زیست محیطی (مالیات بر قیمت بنزین و مسافت و مالیات بر اتومبیل) نیز بیانگر این است که با توجهبه کم کشش بودن تقاضای مسافت طی شده، برقراری این نوع مالیات ها صرفاً برای اهداف درآمدی دولت مفید است، در حالی کهاهداف پیگویی یعنی کاهش آلودگی از طریق کاهش تقاضا توسط مصرف کنندگان با برقراری این نوع مالیات ها نتایج رضایت بخشی رابه دنبال نخواهد داشت.